Forvitnileg pæling.

Ef að eldsneysis verð hefur hækkað þetta mikið á þetta fáum árum og megin þorri þess verðs er í formi hækkaðra skatta þar sem ríkið tekur % tölu af þessu öllu saman, hvert er sá peningur að fara?

Vegagerðin getur ekki lengur sinnt forvarnar starfi á vegum landsins, einungis er gert við vegi þegar þeir eru orðnir niðurnýddir. Niðurskurður er í öllum framkvæmdum nema þeim brýnustu.

Annars vegar í þessu er það að með þessari rosalegu hækkun á sköttum, dregst notkunin saman, samhliða svo lækkaðir álagningu bensínfélaganna er þetta að skaða í raun möguleika á eðlilegum viðskiptum í þessum geira sem annars er í raun stýrður af fákeppni frekar en samkeppni. Einnig má nefna það,við þennan samdrátt dregst allt þetta saman, er ríkið í raun samt að fá sinn skerf (sökum hækkunar á prósentu álagningunni) á meðan olíufélögin eru að fá mun minna fyrir hvern seldan lítra.

Enn annað sem mig minnir endilega að ég hafi lesið að þessi skattaálagning ríkisins er meðal annars til staðar á þeim forsendum að tryggja það að uppbygging vegakerfis á landinu sé framkvæmd. (endilega leiðréttið mig ef ég hef rangt fyrir mér hér). Það virðist ekki skila sér til vegagerðarinnar, sem vekur upp spurninguna afhverju það sé? Ef að raunin er að þetta á að fara þangað, en er notað í "mikilvægari verkefni" (sama hvað það er í rauninni, réttlætanlegt eður ei), er þá ekki verið að A; brjóta á skattamálunum, og B; rukka okkur almenning á fölskum forsendum?

Út frá þeirri pælingu ætti að vera réttmæt spurning hvort að endurskoðun á þessum málum væri ekki skilyrði.

Annað sem vekur forvitni mína, þetta verðlag fer í verðtrygginguna okkar, og þessi "ripple effect" mál hækkar allt annað einnig. Er í raun ekki hagur ríkisins að festa álagningu á seldum lítra í fasta krónutölu, frekar en að ráðast blint í álagningu byggða á prósentum?

Bensín hækkað um 80% síðan 2009

Á hvaða lyfjum er þetta þing??

Hvaða endemis rugl er þetta?

 

Á virkilega, í þetta brenglaðri sýn, að réttlæta að gera gott við tekjulága með því að gefa afslátt af því þegar þeir brjóta af sér??

Er ekki í lagi með alþingið? Lækkið alla aðra hluti daglegs lífs áður en þið farið í þessa vitleysu.

Lágtekjufólk lútar sömu umferðarlögum og hátekjufólk enda er umferð og ábyrgð hennar sú sama yfir alla.

Ef farið verður út í svona aðgerðir, á þá að gefa hátekjufólki  sektarfellingu fyrir hraðakstur ef að þeir eru aðeins 25%, eða minna, yfir hámarkshraða sökum þess að það er á svo háum launum að vera föst í umferðinni kostar þau svo mikið? 

 

Vinsamlegast eyðið dýrmætum tíma alþingis til að bæta lif fólks og þjóðar. Ekki þetta rugl. Takk!

Tekjulágir geta fengið afslátt

Gengisvísitalan.

Ég hef svolítið gaman af þessari umræðu og aðstöðu sem við höfum hér á landi.

 

Þessi blessaða gengisvísitala.

Hvenær mun ríkisstjórnin taka aftur upp launavísitölu, svo að almenningur fái nú húsnæðislánin sín á eðlilegum grundvelli?

Hverjum fannst það sniðugt að setja fíkni og vímuefni inní gengisvísitöluna, þá sérstaklega þegar það er á stefnuskrá stjórnvalda að hækka álögur og tolla á þessum efnum og þar af leiðandi hækka þessa gengisvísitölu.

Hverjum finnst þetta eiginlega eðlilegt, að vera með kerfi sem vinnur einvörðungu að því að éta upp millistéttina svo eftir sitja þeir ríku og þeir fátæku.

Ég er þeirrar skoðunar að þessi gengisvísitala sé vopn gegn almenningi, þetta er til þess fallandi að búa til nýja tegund af konungsveldi, þar sem þeir sem eiga mikið, munu eignast meira, og restin muni þurfa að búa undir þeirra stjórn.

Það þarf að fara að laga þetta, þar sem þetta skilar sér í meiri og meiri eymd  meðal almennings.

Gylfi telur tilefni til lækkana

Svaðaleg ekki frétt!

Núna held ég að ritstjórn MBL.is sé ekki alveg með ljósin kveikt í dag.

 

Þessi svaðalega frétt, og rosalegi atburður er úr frétt síðan 2009. lok maí (nánar tiltekið 27.05 2009)

Hún er íslenskuð og skellt á vefinn okkur til fróðleiks og upplýsinga.

Ég hvet ritstjórn MBL.is að hysja upp um sig buxurnar og tækla fréttir sem eru fréttir, en ekki þetta rugl.

Hrinti manni með sjálfsvígshugsanir fram af brú

Sparnaður.

Samgöngur eru, samfélagslega séð, gífurlega mikilvægar. Það mikilvægar að við erum sífellt að vinna í því finna leiðir til að tryggja betra og betra flæði innan borgarinnar sérstaklega. Með betra flæði eru minni líkur á slysum og allt það.

 Ein helsta lausn borgaryfirvalda í þessu öllu saman eru almennings samgöngur. Strætó er eina almenningssamgangabatterí sem við höfum. Aðrar þjóðir hafa til dæmis lestir einnig.

Í gamla daga voru strætóarnir með hverfis rúnta. þeir þræddu hverfin og komu mönnum yfir á aðra staði. Þetta gerðist á 20 mínútna fresti og á hálftíma fresti um helgar.

Þessu var svo breytt. Í dag erum við með stofnæðakerfi og strætóar koma sjaldnar. Menn þurfa að ganga upp í 600 metra til að komast að næstu stoppustöð og það að skipta um strætóa er mjög algengt dæmi. Með þessu Fylgir í raun mjög mikil tímafórn með tilheyrandi biðum og þessháttar. Í eðli sínu er Strætó orðið óraunhæfur kostur sökum þess hversu langan tíma það tekur að koma sér frá A til B.

Vegna þessa, þá er hver einasti íslendingur með bíl til umráða. Það er bara betra. Eins einfalt og það er.

Vandinn sem þessu fylgir er að við erum með gatnakerfi sem er í umsvifum á við milljón manna borg og við erum samt að sliga kerfið.

Fáir nota Strætó, og verðið fyrir ferðina er orðin það dýr að fáir vilja borga ferðirnar.

Það er samt hugsanlega til lausn á þessu öllu. Pínu klikkuð, en samt, ekki of.

Mig langar að sjá sameiningu gamla kerfisins og nýja. Ég vill sjá hverfisvagna sem gera ekkert annað en að hringsóla inní hverfunum og koma fólki á miðstöðvar (mjódd, hlemmur og svo framvegis) þaðan eru svo stofn vagnar sem fara einungis á næstu miðstöð. Þetta vill ég sjá á 5 mínútna fresti. Næsta klikkun í þessari pælingu er að, þetta kostar ekki neitt. Það á að vera frítt í strætó. Já eða því til næst. Kostnaðurinn má setja í pínkulítinn nefskatt á alla í borginni. (þetta er jú almannasamgöngur.)

Það sem mun koma á móti með þessu er einna helst tvennt. 

Fyrra er;

Álag á gatnakerfi borgarinnar dvínar rosalega, þar sem fólk þarf ekki að borga beint fyrir að koma sér á milli staða. Þetta skilar sér í minnkuðu viðhaldi á gatnakerfinu, stækkanir á því sem er fyrir lækka í forgangslistanum. Sparnaðurinn þar ætti að vera allnokkur þar sem malbik er virkilega dýrt.

Hitt er það að þörf borgarbúa fyrir rekstur á tveim bílum á heimili er mun minni, meiri peningur á milli handanna og hlutir ættu í raun að ganga betur fyrir sig.

Þetta hljómar kannski óraunhæft, en ef við skoðum heildarkostnaðinn árlega í gatnakerfið okkar þá fyrst getum við farið að hrista hausinn.

 

Kveðja,

Sindri.

Setja milljarð í strætó

Tölvuspil.

Jahá.

 

"Spilið gengur út á að leysa þrautir gegn verðlaunum. Til dæmis eru manndráp algeng þraut" Sagði Holden.

 

Þetta er alveg rétt hjá honum. Get ekki verið meira sammála.

En hvað kemur þetta geðbiluðum og sturluðum manni við? Skák, sú holla íþrótt, snýst um að myrða andstæðinginn, og best er þegar þú nærð að drepa einu konuna á borðinu, drottninguna. Væri þessi umræða til staðar ef hann hefði verið virkur skákmaður?

Þessi leikur, World of warcraft er settur upp í teiknimynda stíl. Hann er svo langt frá raunverulegum aðstæðum og hægt er. Að tengja saman þennan tölvuleik og það sem hann svo ákvað að gera í raunveruleikanum er í eðli sínu klikkun.

Tilfinningar fylgja ekki rökum, alveg eins og geðbilun fylgir ekki rökum. Hættið að reyna að finna einhverja "eðlilega" útskýringu. Hún er ekki til staðar.  

 

Næsta mál er, hann er að fá draum sinn uppfylltan. Allur heimurinn sér það sem hann gerði, við erum að pósta upp svona heimskulegum greinum um réttahöldin, allt til að hróður hans eykst. Ef eitthvað þá erum við að ögra öðrum jafn veikum einstaklingum og hann, að gera slíkt hið sama.

Ef fólk væri með einhverju viti, ætti að setja fréttabann á þetta rugl, henda honum inná geðdeild og gleyma þessum manni. Frekar fókusa á að hjálpa eftirlifendum og aðstandendum þeirra sem urðu fyrir árásinni. 

Þannig að.. MBL.is, ef þið lesið þetta, vinsamlegast hættið fréttaflutningi um þennan mann, þetta eru ekki fréttir.

 

Með kveðju,

Sindri Viborg.

Spilaði tölvuleik í heilt ár

Afsögn?

Ég hef oft haft gaman af því að skoða hvað þarf til, til að menn í ábyrgðarstöðu segja af sér.

Til að byrja svona pælingar þarf fyrst að skoða hvað hugtakið ábyrgðarstaða þýðir.

 Ábyrgð þýðir (eins og mér var kennt það) að sú ákvörðun eða framkvæmd sem tekin er, falli á þann einstakling sem ber ábyrgðar titilinn. (Þetta er eins einfalt og þetta hljómar.)

Staða í vinnu tengdum skilningi er oftar en ekki einstaklings bundið verkefni (verkstjóri, deildarstjóri, ritari eða forstjóri svo dæmi séu tekin), en ekki almennt starf (smiður, handlangari, starfsmaður á plani, afgreiðslumaður á kassa og svo framvegis) Starfið gengur oftar en ekki illa fyrir síðarnefndu ef að það eru tveir verkstjórar yfir sama hópnum til dæmis.

 Punkturinn sem ég er að reyna koma með þessari sundurliðun er það að þegar í ábyrgðarstöðu er komið þá þarf jafnframt einstaklingurinn að vera tilbúinn til að bakka út úr verkefnum sem eru honum oviða. Að gefa einhverjum ábyrgð er rosalega virðingar vert athæfi. Maður er í raun að segja að sá einstaklingur sem fékk ábyrðina er hæfur til að meta það hvernig verkið skal unnið (hvort sem það er líkamleg framkvæmd, eða umræðutengt.) sem og að hann hafi oftar en ekki valdið til þess að bakka út úr verkinu (hvort sem það er alfarið eða ráða til mann sem er hæfur til að sinna því).

 Þegar menn brjóta svo þetta traust, þá er það upp á þeirra manndóm komið að falla frá þeirri stöðu sem þeim var veitt. Annað er í raun ábyrgðarleysis afstaða. Sem gott dæmi þá var það skipstjórinn á skemmtiferðarskipinu sem strandaði núna um daginn einn af fyrstu mönnum í björgunarbátana, gott tákn um ákveðið ábyrgðarleysi. Menn oft ljúga að sjálfum sér í þessari stöðu. "Ég má ekki vera í svona hættu stöðu, ég er í of mikilvægu starfi til að fara niður með dallinum" eða "þetta er ekki mér að kenna, áhöfnin mín á að vita betur, þótt ég hafi sagt þeim að sigla hérna upp að ströndinni og að ég er æðsti yfirmaður hér á þessum báti".

Sama hver afsökunin er, þá kemur þetta alltaf niður á hver er með ábyrgðina.

 Akkúrat núna man ég einungis eftir einum stjórnmála manni sem þurfti að segja afsér fyrir að hafa drullað upp á bak á Íslandi. Það var Guðmundur Árni Stefánsson sem sagði af sér sökum þess að hann þótti heldur góður við vini og vandamenn og ráðningar innan sinnar ábyrgðarstöðu, þetta var árið 1994.

Reyndar var einnig Albert Guðmundsson einnig ráðherra 1987 og þurfti að segja af sér sökum greiðslna frá Hafskipum. 

 Þar með eru upptaldir þeir einstaklingar sem hafa sagt af sér sökum klúðurs í sínum málum. Í eðli sínu eru þessi mál lítil, miðað við ástandið sem er í landinu í dag. Það að redda 10 manns (ég í sannleika sagt er ekki viss um réttan fjölda) starfi hjá þér, þar sem þeir eru ættingjar eða vinir er ekki að fara að rústa samfélaginu, þótt framkvæmdin er á mjög gráu svæði siðferðislega. Sama má segja um einhverjar peningagreiðslur frá fyrirtæki til fyrirtækis (aftur á mjög gráu svæði, og eiginlega bara ólöglegt en það er annar sálmur).

Núna standa ákvarðanir hjá þeim einstaklingum, sem hafa þann heiður hlotið að fá að standa í forsvari fyrir Íslensku þjóðina, sem við höfum aldrei séð áður. Þær eru af stærðargráðu sem fáir stjórnmálamenn hafa séð áður. 

Skynsemin sem maður hefði ætlað af þessum ábyrðgaraðilum er að þeir muni fá hæfasta fólkið í samstarf með sér til að tryggja að skynsamasta niðurstaðan fengist úr hverju máli. Hver einasta breyting og ákvörðun valin af kostgæfni og tilkynnt þeim einstaklingum og embættum sem þurfa á þessum upplýsingum að halda.

Þetta gerist ekki hér. Það sem gerist hjá okkur er að við látum ríkisstjórnina vita með sólarhringsfyrirvara um andmælarétt á veigamiklu atriði sem snertir alla þjóðina og til að toppa þetta allt saman, þá ypta menn bara öxlum og kasta af sér allri ábyrgð og benda á að menn geti ef þeir vilja náð í þessar upplýsingar hér og þar. Það af einhverri ástæðu er ekki lengur upplýsingaskylda. Þú átt að finna á þér þegar þú þarft að fá nýjar upplýsingar að hafa samband við þá sem vita það sem þú þarft að vita, þótt þú vitir ekki neitt hvað það er.

Þetta virðist vera gildin í ábyrgðarstöðum á þingi.

 Og þá spyr ég. Hvað þarf til, til að menn axli ábyrgð? 

Hvað þarf að gerast til að menn standi upp og segji, "veistu, ég er bara ekki hæfur til að stýra þessu skipi" áður en þeir sigla því upp að skeri og velta því um koll?

Hvenær mun Össur Skarphéðinsson hætta að eyðileggja ímynd þjóðar á því virðingarmikla og mikilvæga ábyrgðarstarfi sem honum var trúað til, og bakka út úr þessari vitleysu.

Hvenær mun Össur Skarphéðinsson verða það ljóst að þótt hann eigi þennan draum að vera talsmaður þjóðar í Brussel, að þjóðin vill hann ekki þar, né landið í ESB? 

Hversu lengi munum við, landinn, taka svona þvælu og rugli áður en við stöndum upp og segjum "hingað og ekki lengra!"

Hvað þarf til að þjóðin taki til í sínum pólitísku málum?

Og hvenær hættum við að líta á þá ábyrgðar og virðingarstöðu sem þingseta er (við erum enn með það í almennri skyldu þar inni að tala um háttvirtann og hæstvirtann þingmann) og fórum að líta á þetta sem tól til að koma sér áfram í lífinu?

Þetta starf er fórnfýsnisstaða. Menn eiga ekki að fara á þing til að verða ríkir. Menn fara þangað vegna þess að þess er þörf. Menn fara þangað vegna þess að þeir finna sig knúna til að koma gildum og breytingu á þar sem vantar uppá í hjá þjóðinni.

Það var þannig sem menn fóru og skrifuðu Dönsku krúnunni þangað til við fengum okkar eigin heima stjórn. Það hélt áfram þangað til að við fengum okkar sjálfstæði. Þau gildi voru hér þá. En það tók okkur tæp sjötíu ár til að gleyma því og fá í staðinn kvótakónga, lögfræðinga og stjórnmálafræðinga inn á þing. Þriðju og jafnvel fjórðu kynslóð stjórnmálamenn eru þarna inni. Menn sem erfa stöðu sína í flokkunum vegna þess að pabbi þeirra var svo góður flokksmaður.

Hversu sjúk erum við orðin sem þjóð að horfa upp á þetta? Erum við virkilega orðin þetta samdauna þessu að við leiðum þetta hjá okkur?

Ég ætla vona ekki.

Ég vona að Össur sýni þann manndóm sem hann hafði þegar hann byrjaði í pólitíkinni og segji af sér. Ég vona það að fleirri alþingismenn bakki út úr sínum stöðum og hleypi hæfu fólki að.  Ég virkilega vona að okkar þingmenn sjái að sér og hugsi um þjóðina í heild, en ekki sína nánustu. Við höfum ekki efni á smábæjarklíkuskapnum.

 

Kveðja,

Sindri Viborg.

Hefði kannski átt að ræða málið

Hvað er vörn/hjálp í íslensku löggjöfinni?

Ég skil illa þessa grein, (reyndar ég skil greinina fullkomlega, það er meira röfærsla dómsvalda sem ég skil ekki) hvað rök varðar. Skoðum þetta aðeins.

Maður ræðst á konu af fyrra bragði = hún á rétt á bótum þar sem hún var ekki að taka þátt í slagsmálum.

Maki konunnar sér konuna sína verða fyrir barsmíðum karlmans í ham og þýtur til að hjálpa maka sínum frá þessari ógn= ekki bætur fyrir þann skaða sem hann varð fyrir vegna þess að hann "viljandi" tók þátt í slagsmálum.

 

Ef að málsatvik í þessu máli eru þetta einföld (eins og tilvísun blaðamans um málið ber vitni) þá eru okkar dómstólar (hugsanlega réttara sagt refsiramminn) einhverstaðar úti á túni með delluna svo upp á bak að það er komið lengst upp á hnakka.

Erum við komin á það stig að almenn skynsemi innan refsiramma okkar er komin fram yfir síðasta söludag?

Ég veit ekki um einn einasta heilbrigðan mann (karl jaft og konu) sem mun vísvitandi horfa á maka sinn verða fyrir árás sökum þess að "þú viljir ekki stuðla að ofbeldi".

Á hvaða plánetu eru menn?

 

(Sem smá varnagla á þessum sleggju skoðunum mínum) Sé þetta mál mun flóknara en er í greininni þarf að skamma blaðamanninn fyrir misvísandi frétt... ( : en það er annar sálmur.

 

Kveðja,

Ég.

Fær bætur eftir líkamsárás

Gott dæmi um "Ekki frétt."

Hérna er frábært dæmi um "frétt" sem sleppa má með öllu.

 

Það að einhver vitleysingur gaggi opinberlega um sína þraungsýnu hugsun og hömlum um hlut sem er samþykktur og viðurkenndur af samfélaginu, þarf ekki að fá athygli blaðamanna eða almennra fjölmiðla.

Sama má segja um hann Breivik, það að hann gaggi um eitthvað sem hann vill er svo mikið aukaatriði að það hálfa væri hellingur. 

 Fókusum frekar á eitthvað jákvætt líkt og það að það er metaðsókn í blóðgjöf og hvaða einstaklingar eru viljugir til að hjálpa samborgurum sínum sem eru í neyð eða vanda.

 Hitt er bara til að bæta drunga ofan á leiðindi.

Eins og þrælahald og fóstureyðingar

Hvenær eru árásir árásir?

Enn og aftur poppar þetta mál upp í fjölmiðlum. Núna á forsendum þess að lögregluembættið hafnar þessu sem kæranleg framkoma gagnvart hóp/einstakling sökum kynferðis.

 

Tilvitnun Snorra í biblínuna og staðfesting hans á því að hann beri sömu skoðun og stendur í henni, er að þetta sé dauðasynd.

 

Skoðum dauðasynd aðeins. Samkvæmt skilgreiningunni þá ertu réttdræpur til að bjarga sál þinni frá glötun, hafi þú þennan stimpil á þér. Það er, þú átt sem sannkristinn maður að drepa einstaklinginn til að bjarga honum. 

 

Til að byrja með er þetta í besta falli rökvilla í nútíma samfélagi.  Þú getur ekki í landi þar sem stjórnarskrá er, ráðist á hóp einstaklinga með dauðaóskum án þess að það dragi dilk á eftir sér. Þú getur þetta ekki með litað fólk, þú getur þetta ekki gagnvart gagnstæðu kyni, holdarfari, pólitískum skoðunum eða öðru. Þetta er mjög skýrt, BANNAÐ! eins einfalt og það er.

 

Samt, virðist það vera löglegt að fela sig á bak við trúarrit og vera fullkomlega sammála því og óska þess að það sem stendur þar sé það sem gerist. (eitt er að bera þessa hugsun, annað að hrópa þetta út til almennings). Menn skiptast í fylkingar, bera upp orð eins og málfrelsi og trúfrelsi. Hvorugt þessara orða dekka eða vernda þá framkomu og á árásir á líferni annara.

Til eru stöður í þessu samfélagi sem skuldbinda þig til ákveðinnar hegðunar. Illa er hægt að nota þau rök að maður sé ekki í vinnunni og þessvegna sé það í lagi að segja það sem maður vill. Læknir má ekki tjá sig opinberlega um sjúklinga sína eða neitt sem gerist innan veggja spítalans sem tengist þeim einstaklingum sem þangað leita. Hvort sem það sé hans sjúklingur eður ei. Sama gildir um þjálfara og nemendur þeirra, starfsmann almanna tengsla  í fyrirtækjum. Kennari er í sama flokki og fyrrnefndir. Hann ber samfélgaslega skyldu sem því miður endurspeglast ekki í kjörum hans, en samt sem áður er til staðar. Kennari er uppeldiseinstaklingur fyrir nemendur, hann er skjól og klettur fyrir þá einstaklinga sem til hans leita og honum ber skylda að miðla þeim gildum sem samfélagið hefur. Hans persónulegu skoðanir á hinum og þessum málum meiga ekki opinberlega skarast á við þessa ábyrgð. 

Það getur enginn ætlast til þess að hann sé sáttur með samkynhneigð. Það er hans val. En á sama tíma má hann ekki mæla gegn henni, þar sem hún er viðurkennd sem samfélagslegur hlutur. Þetta er ástand sem fólk velur sér ekki. Líkt og þú ákveður ekki að hafa gaman af einhverri tónlist eða stjórnmála stefnu. Þú ert með ákveðinn tónlistarsmekk og stjórnmálastefnu. Þessir hlutir geta breyst eða þróast í gegnum tíð og tíma, en þetta er á meðan er.

Það þarf að vera á hreinu hvað má og hvað má ekki. Ef hann hefði úthrópað svertingjum svona eða gyðingum, þá væri hér annað mál í gangi. En hér er falið sig á bak við 2000 ára gamalt trúarrit. 

Hættum þessu rugli, virðum einstaklinginn við hliðina á okkur og sættum okkur við þá staðreynd að fólk er með sínar skoðanir. Samfélag samanstendur af miklum fjölda einstaklinga.  Þar af leiðandi þurfum við að endurskoða hvaða skoðanir við opinberum fyrir þjóðinni. Það mun enginn banna mönnum að hafa skoðanir, en við getum bannað að menn útlisti þeim fyrir alþjóð.

Þetta minnir mig á gamalt kínverskt spakmæli. 

Þú getur ekki hindrað að fugl fljúgi fyir höfuð þitt, þú getur hinsvegar hindrað að hann byggji sér þar hreiður.

 

Kæru á hendur Snorra vísað frá