Hvað er vörn/hjálp í íslensku löggjöfinni?

Ég skil illa þessa grein, (reyndar ég skil greinina fullkomlega, það er meira röfærsla dómsvalda sem ég skil ekki) hvað rök varðar. Skoðum þetta aðeins.

Maður ræðst á konu af fyrra bragði = hún á rétt á bótum þar sem hún var ekki að taka þátt í slagsmálum.

Maki konunnar sér konuna sína verða fyrir barsmíðum karlmans í ham og þýtur til að hjálpa maka sínum frá þessari ógn= ekki bætur fyrir þann skaða sem hann varð fyrir vegna þess að hann "viljandi" tók þátt í slagsmálum.

 

Ef að málsatvik í þessu máli eru þetta einföld (eins og tilvísun blaðamans um málið ber vitni) þá eru okkar dómstólar (hugsanlega réttara sagt refsiramminn) einhverstaðar úti á túni með delluna svo upp á bak að það er komið lengst upp á hnakka.

Erum við komin á það stig að almenn skynsemi innan refsiramma okkar er komin fram yfir síðasta söludag?

Ég veit ekki um einn einasta heilbrigðan mann (karl jaft og konu) sem mun vísvitandi horfa á maka sinn verða fyrir árás sökum þess að "þú viljir ekki stuðla að ofbeldi".

Á hvaða plánetu eru menn?

 

(Sem smá varnagla á þessum sleggju skoðunum mínum) Sé þetta mál mun flóknara en er í greininni þarf að skamma blaðamanninn fyrir misvísandi frétt... ( : en það er annar sálmur.

 

Kveðja,

Ég.

Fær bætur eftir líkamsárás