Sparnaður.

Samgöngur eru, samfélagslega séð, gífurlega mikilvægar. Það mikilvægar að við erum sífellt að vinna í því finna leiðir til að tryggja betra og betra flæði innan borgarinnar sérstaklega. Með betra flæði eru minni líkur á slysum og allt það.

 Ein helsta lausn borgaryfirvalda í þessu öllu saman eru almennings samgöngur. Strætó er eina almenningssamgangabatterí sem við höfum. Aðrar þjóðir hafa til dæmis lestir einnig.

Í gamla daga voru strætóarnir með hverfis rúnta. þeir þræddu hverfin og komu mönnum yfir á aðra staði. Þetta gerðist á 20 mínútna fresti og á hálftíma fresti um helgar.

Þessu var svo breytt. Í dag erum við með stofnæðakerfi og strætóar koma sjaldnar. Menn þurfa að ganga upp í 600 metra til að komast að næstu stoppustöð og það að skipta um strætóa er mjög algengt dæmi. Með þessu Fylgir í raun mjög mikil tímafórn með tilheyrandi biðum og þessháttar. Í eðli sínu er Strætó orðið óraunhæfur kostur sökum þess hversu langan tíma það tekur að koma sér frá A til B.

Vegna þessa, þá er hver einasti íslendingur með bíl til umráða. Það er bara betra. Eins einfalt og það er.

Vandinn sem þessu fylgir er að við erum með gatnakerfi sem er í umsvifum á við milljón manna borg og við erum samt að sliga kerfið.

Fáir nota Strætó, og verðið fyrir ferðina er orðin það dýr að fáir vilja borga ferðirnar.

Það er samt hugsanlega til lausn á þessu öllu. Pínu klikkuð, en samt, ekki of.

Mig langar að sjá sameiningu gamla kerfisins og nýja. Ég vill sjá hverfisvagna sem gera ekkert annað en að hringsóla inní hverfunum og koma fólki á miðstöðvar (mjódd, hlemmur og svo framvegis) þaðan eru svo stofn vagnar sem fara einungis á næstu miðstöð. Þetta vill ég sjá á 5 mínútna fresti. Næsta klikkun í þessari pælingu er að, þetta kostar ekki neitt. Það á að vera frítt í strætó. Já eða því til næst. Kostnaðurinn má setja í pínkulítinn nefskatt á alla í borginni. (þetta er jú almannasamgöngur.)

Það sem mun koma á móti með þessu er einna helst tvennt. 

Fyrra er;

Álag á gatnakerfi borgarinnar dvínar rosalega, þar sem fólk þarf ekki að borga beint fyrir að koma sér á milli staða. Þetta skilar sér í minnkuðu viðhaldi á gatnakerfinu, stækkanir á því sem er fyrir lækka í forgangslistanum. Sparnaðurinn þar ætti að vera allnokkur þar sem malbik er virkilega dýrt.

Hitt er það að þörf borgarbúa fyrir rekstur á tveim bílum á heimili er mun minni, meiri peningur á milli handanna og hlutir ættu í raun að ganga betur fyrir sig.

Þetta hljómar kannski óraunhæft, en ef við skoðum heildarkostnaðinn árlega í gatnakerfið okkar þá fyrst getum við farið að hrista hausinn.

 

Kveðja,

Sindri.

Setja milljarð í strætó